رگبازسازی یا رگسازی یا آنژیوپلاستی
(به انگلیسی: Angioplasty)
یا رگبازسازی شیوهای درمانی برای رفع تنگی رگهای خونی است.
از این عمل اغلب در آنژین صدری و برای رفع گرفتگی سرخرگهای اکلیلی (کُرنری) قلب استفاده میشود،
ولی در مورد سایرسرخرگها نیز ممکن است.
آنژیوپلاستی معمولاً به دنبال رگنگاری (آنژیوگرافی) و تشخیص قطعی رگهای مسدود شده انجام میگیرد.
طی آن نواحی باریک شدهٔ مجرای رگ به کمک باد کردن یک بالن کوچک مخصوص در داخل رگ، یا از بین بردن انسداد به کمک لیزر باز میشوند.
در سالهای اخیر بالن را گاهی تواماً با یک رویهٔ فلزی بنام استنت (stent) بکار میبرند تا مانع از عود سریع انسداد رگ شود.
کاربرد در عروق کرونری
درمان کاهش خونرسانی سرخرگهای قلب هماکنون به دو روش صورت میپذیرد:
«روش مداخلهای ماورای پوستی کرونری» (PCI) که توسط پزشکان قلب صورت پذیرفته و در جامعه به عنوان «بالون زدن و فنر» شناخته شده است و روش عمل جراحی باز خونرسانی که به عمل بای پس (دور زننده) مشهور است.
در این روش رگ مسدودشده توسط بادکنکی به نام بالون که در نوک کاتتر داخل عروقی قرار دارد،
متسع و چند ثانیه در این حالت نگه داشته میشود تا رگ باز شود؛
گاهی نیز برای جلوگیری از انسداد مجدد رگ وسیله فنرمانندی به نام استنت داخل رگ مسدود قرار داده میشود.